Yusuf Ziya Ortaç'ın Hayatı ve Eserleri

[ЯUH ףЯΛŁłçӘSł]

YUSUF ZİYA ORTAÇ(1895-1967)

Yusuf Ziya Ortaç (23 Nisan 1895 - 11 Mart 1967) Türk,Türkçü şair, yazar, edebiyat öğretmeni.
Hecenin Beş Şairi grubunun üyesi ve öncülerinden. İstanbul Vefa İdadisi'ni bitirdi. 1915'te Darülfünun-ı Osmani'nin (İstanbul Üniversitesi) açtığı yeterlilik sınavını kazanarak edebiyat öğretmeni oldu. Çeşitli okullarda dersler verdi. Orhan Seyfi Orhon'la birlikte çıkardığı Akbaba mizah dergisini ölümüne değin yayınladı. 1946-1954 arasında Ordu milletvekili olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde bulundu. Şiire aruzla başladı. Ziya Gökalp'in etkisiyle hece ölçüsünü benimsedi, bu türün başarılı örneklerini verdi. Hecenin Beş Şairi'nden biri olarak ünlendi. Şiirleri Türk Yurdu, Servet-i Fünun ve Büyük Mecmua'da yayınlandı. Akbaba dergisinde akıcı bir dille, rahat okunur bir tarzda yazdığı fıkralarında siyasal mizahın özgün örneklerini verdi. Şiir ve gülmece yazılarının yanı sıra roman, öykü ve oyunlar da yazdı.

Eserleri

Roman
Kürkçü Dükkanı (1931)
Şeker Osman (1932)
Göç (1943)
Üç Katlı Ev (1953)
Sarı çizmeli Mehmet Ağa , Gün Doğmadan

Şiir
Akından Akına (1916)
Aşıklar Yolu (1919)
Cen Ufukları (1920)
Yanardağ (1928)
Bir Selvi Gölgesi (1938)
Kuş Cıvıltıları (Çocuk şiirleri, 1938)
Bir Rüzgar Esti (1952)

Oyun
Kördüğüm (1920)
Latife (1919)
Nikahta Keramet (1923)
Binnaz

Mizah
Şen kepçe ozan (1919)
Beşik (1943)
Ocak (1943)
Sarı Çizmeli Mehmed Ağa (1956)
Gün Doğmadan (1960)

Gezi/Anı/Biyografi
İsmet İnönü (1946)
Göz Ucuyla Avrupa (1958)
Portreler (1960)
Bizim Yokuş (1966)